-)(- Μινωίτες Κρήτες ανακάλυψαν την Γερμανία!
Οι Μινωίτες Κρήτες ήσαν εκείνοι που πρώτοι πάτησαν το πόδι τους στο Νορντ Φρίσλαντ της νυν Γερμανίας. Κι αυτό συνέβη κατά το 1300 π.Χ.
Οι Μινωίτες Κρήτες ήσαν εκείνοι που πρώτοι πάτησαν το πόδι τους στο Νορντ Φρίσλαντ της νυν Γερμανίας. Κι αυτό συνέβη κατά το 1300 π.Χ.
Την παραπάνω ανακοίνωση έκανε ο καθηγητής Εθνολογίας και Ιστορίας του
Πολιτισμού Hans – Peter Dorr (Χανς Πέτερ Ντυρ), τον Απρίλιο του 2008!..
Εάν αυτήν την ίδια ακριβώς ανακοίνωση την έκανε ένας δικός μας καθηγητής ή επιστήμονας, θα είχαν πέσει όλοι πάνω του να τον «φάνε» και να του κρεμάσουν την ρετσινιά του «εθνικιστή». Εγώ προσωπικά έχω ξαναγράψει πως η Βιέννη επήρε το όνομα της από την Βιάννου της Κρήτης, όταν άποικοι εκ της Μεγαλονήσου συνέπτυξαν πρώτοι στην θέση της εμπορικό οικισμό.
Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Ντυρ κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα από πολυετείς ανασκαφές στην προαναφερόμενη περιοχή (Βαττ), στα Βόρεια της μικροσκοπικής νήσου Ζίντφαλ, στην Θάλασσα Βάντεν. Εκεί ευρίσκονται και τα υπολείμματα του – άλλοτε πλούσιου – λιμανιού Ρούνγκχολτ κάτω από ένα στρώμα τύρφης του οποίου ευρέθησαν τα μινωικά απομεινάρια…
Ανάμεσα στα ευρήματα, που στηρίζουν την ανωτέρω άποψη, είναι μια ορειχάλκινη λόγχη, κεραμικά δοχεία και αγγεία, αλλά το κυριότερο μια μινωική σφραγίδα – η πρώτη που εντοπίζεται εκτός Αιγαίου.
Στην μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη πρύμνη! Ίσως – κατά τον καθηγητή – να ήταν φυλακτό, που φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χεριού. Συμβόλιζε δε την Λευκοθέα (την Ινώ), θεά των λευκών αφρών της θαλάσσης. η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην Κρήτη… Ίσως μάλιστα κάποια χαράγματα επί αυτών, αργότερα να αναγνωρισθούν ως γράμματα της γραμμικής Α. Στα ευρήματα επίσης υπάρχουν θυμίαμα από την νυν Σομαλία, κοπάλη από την ΝΑ Αφρική, λαζούλιθος από τις μακρινές Ινδίες (1)”, καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα, όλα προϊόντα που εμπορεύονταν οι Κρήτες. Αυτά μετέτρεψαν το «φερόμενο έως τότε αδιανόητο, σε ιστορική πραγματικότητα», έγραψε γι’ αυτό το γερμανικό περιοδικό “Focus”.
Ότι τα ευρήματα παρασκευάσθηκαν περί το 1300 π.Χ. σε εργαστήριο της Νοτίου Κρήτης απέδειξε το Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βόννης, με την μέθοδο της νετρονικής ενεργοποιήσεως. (Παρόμοια σκεύη έχουν ευρεθεί μόνον σε ένα σημείο του πλανήτη, στην αρχαία κρητική πόλη Κομμό, στα Ανατολικά των Ματάλων).
Ο Ντυρ ισχυρίζεται πως σίγουρα μια κρητική αποστολή το 1300 π.Χ. είχε σταλεί προς εξερεύνηση της Β. Θαλάσσης. Το ταξίδι της ξεκίνησε από τον Κομμό, πέρασε Δυτικά της Πελοποννήσου, Νότια της Ιταλίας, Βόρεια της Σαρδηνίας και από εκεί η κρητική αποστολή έφθασαν έως τις ακτές της νυν Γαλλίας, περίπου όπου σήμερα το Μονπελιέ, απ’ όπου και συνέχισαν πεζή την εμπορική – επιστημονική αποστολή τους, κατά τον καθηγητή. Εκεί αποσυναρμολόγησαν τα πλοία τους και τα μετέφεραν επί αμαξών, που έσερναν βόδια, έως το νυν λα Ροσέλ. Εκεί τα ξανασυναρμολόγησαν και συνέχισαν πλωτά έως το Νορντ Φρίσλαντ, κατέληξε ο καθηγητής.
Το να έφθαναν οι Μινωίτες έως την Β. Θάλασσα, γι’ αυτούς δεν θα ήταν τόσο δύσκολο, υπερθεμάτισε ο πρύτανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης Βάλτερ Μπούκερτ (2)!
Σημειώστε δε, πως στην περιοχή αυτή ομιλείται μια διάλεκτος, η φριζική (frysk), που ανήκει σε μια παμπάλαια δυτική γερμανική ομάδα πληθυσμού, τους Φρίζες, όπως τους λεν. Αυτοί δεν είναι παρά οι αρχαίοι Έλληνες (Μακεδονο-Θράκες Φρύγες), που έφυγαν από τις πανάρχαιες εστίες τους, στην Μ. Ασία και τον Πόντο, και κατοίκησαν έπειτα από περιπέτειες τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης (εξ αυτών οι Φράγκοι, η Μπρυζ του Βελγίου, κλπ.). Κάποιοι εξακολουθούν να λένε πως η φριζική ανήκει στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, όταν η θεωρία του ινδοευρωπαϊσμού έχει προ πολλού καταπέσει! Πάντως η φριζική έχει κοινά στοιχεία με την ολλανδική (και την αγγλική) και έχει γραπτά κείμενα από τον 10ο μ.Χ. αι. Στην δε επαρχία Φρίσλαντ (Friesland) της Ολλανδίας, περίπου 440.000 άτομα μιλάνε ακόμη την φριζική διάλεκτο! Εξ αυτών, οι περίπου 350.000 την δηλώνουν και ως μητρική γλώσσα τους!
Είναι επίσης γνωστό, πως οι Μινωίτες Κρήτες έφθαναν έως την Κορνουάλλη για να πάρουν κασσίτερο, που τους ήταν απαραίτητο, να το αναμείξουν με χαλκό, για να κατασκευάσουν όπλα και άλλα αντικείμενα από ορείχαλκο, λέει ο καθηγητής Χάρτμουτ Μάτχαουζ. Επίσης, έπαιρναν από την Β. Ευρώπη κεχριμπάρι και έδιναν κρητικά κρασιά (οι Ευρωπαίοι τότε αγνοούσαν την τέχνη του κρασιού), αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους.
Πράγματι, τον 14ο αι. π.Χ. οι Κρήτες είχαν αυξημένες ανάγκες όπλων. για να αντιμετωπίσουν τις πολεμικές διαθέσεις των Αιγυπτίων και των Χετταίων. Και γι’ αυτά οι πρώτες ύλες που χρειάζονταν, δεν υπήρχαν στο νησί τους.
ΠΗΓΕΣ: Eφημερίδα ‘Έθνος», εφημερίδα του Πανεπ. Κύπρου, εφημερίδα-Κέρδος I3.4.2008., Λεκάκης Γ. «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, or Γαλάτες και οι Φρύγες Φράγκοι», άρθρο στην εφημερίδα ‘Ελληνική Αγωγή’.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Κατά τον Ενήμερο, ότι οι Κρήτες είχαν εγκατασταθεί στο νησί Παγχαία στον Ινδικό Ωκεανό, όπου και έκτισαν ιερό ναό αφιερωμένο στον κορυφαίο θεό τους τον Δία.
(2) Πρόκειται για τον συγγραφέα του βιβλίου «Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός-Η επίδραση της Ανατολής», (μτφρ. Αμ. Α. Λογιάκη. εκδ. Παπαδήμα*) το οποίο υποστηρίζει ότι στην «ανατολίζουσα περίοδο* (μέσα 8ου -μέσα 7ου αι. π-Χ.) – αυτήν που λέμε ομηρική εποχή – η ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία επηρεάσθηκε από ανατολικά πρότυπα! Και του βιβλίου -Η οριενταλιστική εποχή στην ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία (του I984).
Γιώργος Λεκάκης Συγγραφέας – Λαογράφος
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα : Χρονικά Κισάμου & Σελήνου,Φεβ. 2009. Πρόσθετα στοιχεία από : 1/http://politesgr.com/
Η ΜΙΝΩΪΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ
Κατά πόσο τα επίμαχα ευρήματα προέρχονται από κάποιο ναυάγιο ή από τον τάφο κάποιου Μινωίτη απεσταλμένου, σήμερα, περισσότερα από 3.000 χρόνια μετά, είναι δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Η μινωική σφραγίδα, ωστόσο, την οποία ανέσυρε στο φως η ομάδα του Ντούερ, είναι η πρώτη που εντοπίζεται εκτός του Αιγαίου Πελάγους. 2/http://www.metafysiko.gr/
Όντως η Γερμανία και γενικά η Ευρώπη αποδεδειγμένα είχε αποικισθεί απο πρωτοελληνικά φύλα πολύ νωρίτερα απ’ ότι είναι επισήμως παραδεκτό, αν και τέτοιου είδους ασυμφωνίες τείνουν να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Ήδη απο το 1905 στην περιοχή Bernstorfer Berg, στην κοιλάδα του ποταμού Amper, στην ευρύτερη περιοχή του Μονάχου της Γερμανίας έχει γίνει μια ανασκαφή από τον Josef Wensel ο οποίος ανέσκαψε ένα κυκλικό οχύρωμα μήκους 1,8 χμ. Αργότερα το 1994, βρέθηκαν εκεί καμμένα υπολείμματα από το παραπάνω ξύλινο οχύρωμα μαζί με πήλινα αγγεία, ευρήματα τα οποία είχαν εκτιμηθεί τότε με την μέθοδο του άνθρακα 14, ότι ήταν του 14ου π.Χ. αιώνα.
Το 1997 ο γιατρός Manfred Moosauer, ερασιτέχνης αρχαιολόγος σε μια τυχαία εξόρυξη χαλικιού στην ίδια περιοχή, ανακάλυψε ίχνη χρυσού, που τον οδήγησαν σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη… μια σειρά από πολλά χρυσά αντικείμενα (διαδήματα, περόνη, διακοσμητικά φύλλα) Μυκηναϊκής τεχνοτροπίας και μαζί με αυτά, νεκρική μάσκα από ήλεκτρο, χάνδρες από ήλεκτρο (κεχριμπάρι), θραύσματα από διακοσμημένα αγγεία, όλα αυτά με εκπληκτική ομοιότητα με αντίστοιχα ευρήματα των Μυκηνών.
Όμως το πιο σημαντικό εύρημα της περιοχής, ήλθε το 1998 όπου βρέθηκαν δύο αντικείμενα από ήλεκτρο με χαραγμένα επάνω τους σύμβολα της Γραμμικής Β ! Τα σύμβολα αυτά όπως διαβεβαίωσαν οι Γερμανοί επιστήμονες είναι συγκρίσιμα με αντίστοιχα της Πύλου, μεταγράφονται ως pa-nfa-ti και επιδέχονται μια σειρά από ερμηνείες με βάση την γραμμική Β.
Οι αναλυτικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθησαν όλα τα ευρήματα από την κρατική επιστημονική επιτροπή του Μονάχου, αλλά και του ινστιτούτου Doemer και του πολυτεχνείου του Μονάχου, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την γνησιότητα και την παλαιότητα τους η οποία ανάγεται στο 1.560 π.Χ. !
Επίσης είναι βέβαιο ότι δεν σχετίζονται με τις δέκα διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες ευρημάτων της 1ης εποχής του χαλκού στην Ν. Γερμανία ! Πολλοί πιστεύουν ότι τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν μια μετακίνηση των φυλών της Μεσογείου προς τον Βορά, την οποία διευκόλυνε η πλευστότητα του ποταμού Δούναβη, μέσω του οποίου θα πρέπει να γινόταν το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Μεταγενέστερα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε και εμπορική επικοινωνία με την περιοχή της Τοσκάνης των Ετρούσκων.
Εάν η διείσδυση των Μυκηναίων στην Ευρώπη όπως διαφαίνεται από τα παραπάνω είναι πραγματική για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, το δείγμα αυτό της παρουσίας τους δεν θα μπορούσε να είναι μοναδικό …Πράγματι η πρόσφατη ανασκαφή πολλών Μυκηναϊκών δειγμάτων αρχιτεκτονικής, αγγειοπλαστικής, και μεταλλουργικής τέχνης από περιοχές της Νοτίου Ιταλίας, της Σαρδηνίας, της Νοτίου Γαλλίας, της Ισπανίας, και της Βορείου Αφρικής, αποδεικνύουν την εκτεταμένη παρουσία και τις πολύπλευρες εμπορικές και πολιτισμικές σχέσεις των Μυκηναίων με όλες τις περιοχές αυτές όπου η πρόσβαση με πλοία είναι εφικτή, που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους καλύπτουν χρονολογικά μια πολύ μεγάλη περίοδο μεταξύ του 1.600 και 1.100 π.Χ. Πρέπει να επισημάνουμε πάντως ότι η η διαχρονική ομοιομορφία ανάλογων ευρημάτων πολλές φορές έχει συμβάλλει στην σύγχυση των χρονικών περιόδων, με αποτέλεσμα τον περιορισμό τους σε συμβατικώς αποδεκτά όρια.
Παρ’ όλα αυτά τέτοιες ανακαλύψεις εγείρουν ούτως ή άλλως βασανιστικά ερωτήματα … όπως π.χ. πως γίνεται σήμερα, 10 χρόνια μετά από την ανακάλυψη της Μυκηναϊκής παρουσίας στην Γερμανία τουλάχιστον, να θεωρούμε ακόμα επίσημα ότι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός ξεκίνησε το 1.600 π.Χ., τη στιγμή που ο ίδιος αποδεικνύεται με αδιάψευστα επιστημονικά στοιχεία πως έχει δημιουργήσει τόσο μακρινές αποικίες σχεδόν ταυτόχρονα με την υποθετική του εκκίνηση ;
Κώστας Σκανδάλης
Εάν αυτήν την ίδια ακριβώς ανακοίνωση την έκανε ένας δικός μας καθηγητής ή επιστήμονας, θα είχαν πέσει όλοι πάνω του να τον «φάνε» και να του κρεμάσουν την ρετσινιά του «εθνικιστή». Εγώ προσωπικά έχω ξαναγράψει πως η Βιέννη επήρε το όνομα της από την Βιάννου της Κρήτης, όταν άποικοι εκ της Μεγαλονήσου συνέπτυξαν πρώτοι στην θέση της εμπορικό οικισμό.
Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή Ντυρ κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα έπειτα από πολυετείς ανασκαφές στην προαναφερόμενη περιοχή (Βαττ), στα Βόρεια της μικροσκοπικής νήσου Ζίντφαλ, στην Θάλασσα Βάντεν. Εκεί ευρίσκονται και τα υπολείμματα του – άλλοτε πλούσιου – λιμανιού Ρούνγκχολτ κάτω από ένα στρώμα τύρφης του οποίου ευρέθησαν τα μινωικά απομεινάρια…
Ανάμεσα στα ευρήματα, που στηρίζουν την ανωτέρω άποψη, είναι μια ορειχάλκινη λόγχη, κεραμικά δοχεία και αγγεία, αλλά το κυριότερο μια μινωική σφραγίδα – η πρώτη που εντοπίζεται εκτός Αιγαίου.
Στην μια της όψη εικονίζεται ένας ταύρος και στην άλλη ένα πλοίο με υπερυψωμένη πρύμνη! Ίσως – κατά τον καθηγητή – να ήταν φυλακτό, που φοριόταν στον λαιμό ή στον καρπό του χεριού. Συμβόλιζε δε την Λευκοθέα (την Ινώ), θεά των λευκών αφρών της θαλάσσης. η λατρεία της οποίας ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένη στην Κρήτη… Ίσως μάλιστα κάποια χαράγματα επί αυτών, αργότερα να αναγνωρισθούν ως γράμματα της γραμμικής Α. Στα ευρήματα επίσης υπάρχουν θυμίαμα από την νυν Σομαλία, κοπάλη από την ΝΑ Αφρική, λαζούλιθος από τις μακρινές Ινδίες (1)”, καθώς και σαλιγκάρια από την Ερυθρά Θάλασσα, όλα προϊόντα που εμπορεύονταν οι Κρήτες. Αυτά μετέτρεψαν το «φερόμενο έως τότε αδιανόητο, σε ιστορική πραγματικότητα», έγραψε γι’ αυτό το γερμανικό περιοδικό “Focus”.
Ότι τα ευρήματα παρασκευάσθηκαν περί το 1300 π.Χ. σε εργαστήριο της Νοτίου Κρήτης απέδειξε το Εργαστήριο Πυρηνικής Φυσικής του Πανεπιστημίου της Βόννης, με την μέθοδο της νετρονικής ενεργοποιήσεως. (Παρόμοια σκεύη έχουν ευρεθεί μόνον σε ένα σημείο του πλανήτη, στην αρχαία κρητική πόλη Κομμό, στα Ανατολικά των Ματάλων).
Ο Ντυρ ισχυρίζεται πως σίγουρα μια κρητική αποστολή το 1300 π.Χ. είχε σταλεί προς εξερεύνηση της Β. Θαλάσσης. Το ταξίδι της ξεκίνησε από τον Κομμό, πέρασε Δυτικά της Πελοποννήσου, Νότια της Ιταλίας, Βόρεια της Σαρδηνίας και από εκεί η κρητική αποστολή έφθασαν έως τις ακτές της νυν Γαλλίας, περίπου όπου σήμερα το Μονπελιέ, απ’ όπου και συνέχισαν πεζή την εμπορική – επιστημονική αποστολή τους, κατά τον καθηγητή. Εκεί αποσυναρμολόγησαν τα πλοία τους και τα μετέφεραν επί αμαξών, που έσερναν βόδια, έως το νυν λα Ροσέλ. Εκεί τα ξανασυναρμολόγησαν και συνέχισαν πλωτά έως το Νορντ Φρίσλαντ, κατέληξε ο καθηγητής.
Το να έφθαναν οι Μινωίτες έως την Β. Θάλασσα, γι’ αυτούς δεν θα ήταν τόσο δύσκολο, υπερθεμάτισε ο πρύτανης της Αρχαίας Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης Βάλτερ Μπούκερτ (2)!
Σημειώστε δε, πως στην περιοχή αυτή ομιλείται μια διάλεκτος, η φριζική (frysk), που ανήκει σε μια παμπάλαια δυτική γερμανική ομάδα πληθυσμού, τους Φρίζες, όπως τους λεν. Αυτοί δεν είναι παρά οι αρχαίοι Έλληνες (Μακεδονο-Θράκες Φρύγες), που έφυγαν από τις πανάρχαιες εστίες τους, στην Μ. Ασία και τον Πόντο, και κατοίκησαν έπειτα από περιπέτειες τις Βόρειες χώρες της Ευρώπης (εξ αυτών οι Φράγκοι, η Μπρυζ του Βελγίου, κλπ.). Κάποιοι εξακολουθούν να λένε πως η φριζική ανήκει στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες, όταν η θεωρία του ινδοευρωπαϊσμού έχει προ πολλού καταπέσει! Πάντως η φριζική έχει κοινά στοιχεία με την ολλανδική (και την αγγλική) και έχει γραπτά κείμενα από τον 10ο μ.Χ. αι. Στην δε επαρχία Φρίσλαντ (Friesland) της Ολλανδίας, περίπου 440.000 άτομα μιλάνε ακόμη την φριζική διάλεκτο! Εξ αυτών, οι περίπου 350.000 την δηλώνουν και ως μητρική γλώσσα τους!
Είναι επίσης γνωστό, πως οι Μινωίτες Κρήτες έφθαναν έως την Κορνουάλλη για να πάρουν κασσίτερο, που τους ήταν απαραίτητο, να το αναμείξουν με χαλκό, για να κατασκευάσουν όπλα και άλλα αντικείμενα από ορείχαλκο, λέει ο καθηγητής Χάρτμουτ Μάτχαουζ. Επίσης, έπαιρναν από την Β. Ευρώπη κεχριμπάρι και έδιναν κρητικά κρασιά (οι Ευρωπαίοι τότε αγνοούσαν την τέχνη του κρασιού), αρώματα, υφάσματα και πολύτιμους λίθους.
Πράγματι, τον 14ο αι. π.Χ. οι Κρήτες είχαν αυξημένες ανάγκες όπλων. για να αντιμετωπίσουν τις πολεμικές διαθέσεις των Αιγυπτίων και των Χετταίων. Και γι’ αυτά οι πρώτες ύλες που χρειάζονταν, δεν υπήρχαν στο νησί τους.
ΠΗΓΕΣ: Eφημερίδα ‘Έθνος», εφημερίδα του Πανεπ. Κύπρου, εφημερίδα-Κέρδος I3.4.2008., Λεκάκης Γ. «Ο Πόντιος Γάλλος, οι Γάλλοι, or Γαλάτες και οι Φρύγες Φράγκοι», άρθρο στην εφημερίδα ‘Ελληνική Αγωγή’.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
(1) Κατά τον Ενήμερο, ότι οι Κρήτες είχαν εγκατασταθεί στο νησί Παγχαία στον Ινδικό Ωκεανό, όπου και έκτισαν ιερό ναό αφιερωμένο στον κορυφαίο θεό τους τον Δία.
(2) Πρόκειται για τον συγγραφέα του βιβλίου «Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός-Η επίδραση της Ανατολής», (μτφρ. Αμ. Α. Λογιάκη. εκδ. Παπαδήμα*) το οποίο υποστηρίζει ότι στην «ανατολίζουσα περίοδο* (μέσα 8ου -μέσα 7ου αι. π-Χ.) – αυτήν που λέμε ομηρική εποχή – η ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία επηρεάσθηκε από ανατολικά πρότυπα! Και του βιβλίου -Η οριενταλιστική εποχή στην ελληνική θρησκεία και λογοτεχνία (του I984).
Γιώργος Λεκάκης Συγγραφέας – Λαογράφος
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα : Χρονικά Κισάμου & Σελήνου,Φεβ. 2009. Πρόσθετα στοιχεία από : 1/http://politesgr.com/
Η ΜΙΝΩΪΚΗ ΣΦΡΑΓΙΔΑ
Κατά πόσο τα επίμαχα ευρήματα προέρχονται από κάποιο ναυάγιο ή από τον τάφο κάποιου Μινωίτη απεσταλμένου, σήμερα, περισσότερα από 3.000 χρόνια μετά, είναι δύσκολο να το πει κανείς μετά βεβαιότητας. Η μινωική σφραγίδα, ωστόσο, την οποία ανέσυρε στο φως η ομάδα του Ντούερ, είναι η πρώτη που εντοπίζεται εκτός του Αιγαίου Πελάγους. 2/http://www.metafysiko.gr/
Όντως η Γερμανία και γενικά η Ευρώπη αποδεδειγμένα είχε αποικισθεί απο πρωτοελληνικά φύλα πολύ νωρίτερα απ’ ότι είναι επισήμως παραδεκτό, αν και τέτοιου είδους ασυμφωνίες τείνουν να γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Ήδη απο το 1905 στην περιοχή Bernstorfer Berg, στην κοιλάδα του ποταμού Amper, στην ευρύτερη περιοχή του Μονάχου της Γερμανίας έχει γίνει μια ανασκαφή από τον Josef Wensel ο οποίος ανέσκαψε ένα κυκλικό οχύρωμα μήκους 1,8 χμ. Αργότερα το 1994, βρέθηκαν εκεί καμμένα υπολείμματα από το παραπάνω ξύλινο οχύρωμα μαζί με πήλινα αγγεία, ευρήματα τα οποία είχαν εκτιμηθεί τότε με την μέθοδο του άνθρακα 14, ότι ήταν του 14ου π.Χ. αιώνα.
Το 1997 ο γιατρός Manfred Moosauer, ερασιτέχνης αρχαιολόγος σε μια τυχαία εξόρυξη χαλικιού στην ίδια περιοχή, ανακάλυψε ίχνη χρυσού, που τον οδήγησαν σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη… μια σειρά από πολλά χρυσά αντικείμενα (διαδήματα, περόνη, διακοσμητικά φύλλα) Μυκηναϊκής τεχνοτροπίας και μαζί με αυτά, νεκρική μάσκα από ήλεκτρο, χάνδρες από ήλεκτρο (κεχριμπάρι), θραύσματα από διακοσμημένα αγγεία, όλα αυτά με εκπληκτική ομοιότητα με αντίστοιχα ευρήματα των Μυκηνών.
Όμως το πιο σημαντικό εύρημα της περιοχής, ήλθε το 1998 όπου βρέθηκαν δύο αντικείμενα από ήλεκτρο με χαραγμένα επάνω τους σύμβολα της Γραμμικής Β ! Τα σύμβολα αυτά όπως διαβεβαίωσαν οι Γερμανοί επιστήμονες είναι συγκρίσιμα με αντίστοιχα της Πύλου, μεταγράφονται ως pa-nfa-ti και επιδέχονται μια σειρά από ερμηνείες με βάση την γραμμική Β.
Οι αναλυτικές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθησαν όλα τα ευρήματα από την κρατική επιστημονική επιτροπή του Μονάχου, αλλά και του ινστιτούτου Doemer και του πολυτεχνείου του Μονάχου, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την γνησιότητα και την παλαιότητα τους η οποία ανάγεται στο 1.560 π.Χ. !
Επίσης είναι βέβαιο ότι δεν σχετίζονται με τις δέκα διαφορετικές πολιτισμικές ομάδες ευρημάτων της 1ης εποχής του χαλκού στην Ν. Γερμανία ! Πολλοί πιστεύουν ότι τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν μια μετακίνηση των φυλών της Μεσογείου προς τον Βορά, την οποία διευκόλυνε η πλευστότητα του ποταμού Δούναβη, μέσω του οποίου θα πρέπει να γινόταν το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής. Μεταγενέστερα ευρήματα δείχνουν ότι υπήρχε και εμπορική επικοινωνία με την περιοχή της Τοσκάνης των Ετρούσκων.
Εάν η διείσδυση των Μυκηναίων στην Ευρώπη όπως διαφαίνεται από τα παραπάνω είναι πραγματική για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, το δείγμα αυτό της παρουσίας τους δεν θα μπορούσε να είναι μοναδικό …Πράγματι η πρόσφατη ανασκαφή πολλών Μυκηναϊκών δειγμάτων αρχιτεκτονικής, αγγειοπλαστικής, και μεταλλουργικής τέχνης από περιοχές της Νοτίου Ιταλίας, της Σαρδηνίας, της Νοτίου Γαλλίας, της Ισπανίας, και της Βορείου Αφρικής, αποδεικνύουν την εκτεταμένη παρουσία και τις πολύπλευρες εμπορικές και πολιτισμικές σχέσεις των Μυκηναίων με όλες τις περιοχές αυτές όπου η πρόσβαση με πλοία είναι εφικτή, που σύμφωνα με τους αρχαιολόγους καλύπτουν χρονολογικά μια πολύ μεγάλη περίοδο μεταξύ του 1.600 και 1.100 π.Χ. Πρέπει να επισημάνουμε πάντως ότι η η διαχρονική ομοιομορφία ανάλογων ευρημάτων πολλές φορές έχει συμβάλλει στην σύγχυση των χρονικών περιόδων, με αποτέλεσμα τον περιορισμό τους σε συμβατικώς αποδεκτά όρια.
Παρ’ όλα αυτά τέτοιες ανακαλύψεις εγείρουν ούτως ή άλλως βασανιστικά ερωτήματα … όπως π.χ. πως γίνεται σήμερα, 10 χρόνια μετά από την ανακάλυψη της Μυκηναϊκής παρουσίας στην Γερμανία τουλάχιστον, να θεωρούμε ακόμα επίσημα ότι ο Μυκηναϊκός πολιτισμός ξεκίνησε το 1.600 π.Χ., τη στιγμή που ο ίδιος αποδεικνύεται με αδιάψευστα επιστημονικά στοιχεία πως έχει δημιουργήσει τόσο μακρινές αποικίες σχεδόν ταυτόχρονα με την υποθετική του εκκίνηση ;
Κώστας Σκανδάλης
.png "English"){kind=small}
