O Βίας ο Πριηνεύς ήταν ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας αλλά και ποιητής[1], από την Πριήνη της Ιωνίας (6ος π.Χ. αι.), γιος του Τευτάμου[2].
Έγινε γνωστός για την δικαιοσύνη του και την ρητορική του δεινότητα. Σήμερα σώζονται ηθικά αποφθέγματα του, ως και απόσπασμα λυρικού ποιήματός του. Ο Σάτυρος τον κατανέμει ανάμεσα στους 7 σοφούς.
Σύμφωνα με τον Σάτυρο, κάποτε Αθηναίοι ψαράδες ψάρεψαν έναν χάλκινο τρίποδα που είχε την επιγραφή «τω σοφώ», έστειλαν τον τρίποδα στον Βία θεωρώντας ότι του ανήκει επειδή τον θεωρούσαν ως τον σοφότερο άνδρα [3].
Λέγεται ότι κάποτε απελευθέρωσε κάποιες γυναίκες που είχαν γίνει δούλες, καταβάλλοντας τα λύτρα και αφού τις δίδαξε και τις προίκισε τις έστειλε πίσω στους δικούς τους, στη Μεσσηνία[4].
Έγραψε το ποίημα «Περί Ιωνίας, τίνα μάλιστ' αν τρόπον ευδαιμονοίη» με 2000 στίχους, και πολλά γνωμικά.
Όπως διαπιστώνει και ο Σοπενάουερ στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις σε προτομή του στο Βατικανό στην αίθουσα των φιλοσόφων αναφέρεται η σημαντικότατη ρήση του Βία "πλείστοι {άνθρωποι} κακοί", η οποία φαίνεται χαρακτηρίζει το έργο του. Η προτομή είναι ζωγραφισμένη στην οροφή της αίθουσας, και όχι στην πραγματική μαρμάρινη προτομή.
Έγινε γνωστός για την δικαιοσύνη του και την ρητορική του δεινότητα. Σήμερα σώζονται ηθικά αποφθέγματα του, ως και απόσπασμα λυρικού ποιήματός του. Ο Σάτυρος τον κατανέμει ανάμεσα στους 7 σοφούς.
Σύμφωνα με τον Σάτυρο, κάποτε Αθηναίοι ψαράδες ψάρεψαν έναν χάλκινο τρίποδα που είχε την επιγραφή «τω σοφώ», έστειλαν τον τρίποδα στον Βία θεωρώντας ότι του ανήκει επειδή τον θεωρούσαν ως τον σοφότερο άνδρα [3].
Λέγεται ότι κάποτε απελευθέρωσε κάποιες γυναίκες που είχαν γίνει δούλες, καταβάλλοντας τα λύτρα και αφού τις δίδαξε και τις προίκισε τις έστειλε πίσω στους δικούς τους, στη Μεσσηνία[4].
Έγραψε το ποίημα «Περί Ιωνίας, τίνα μάλιστ' αν τρόπον ευδαιμονοίη» με 2000 στίχους, και πολλά γνωμικά.
Όπως διαπιστώνει και ο Σοπενάουερ στις ταξιδιωτικές του εντυπώσεις σε προτομή του στο Βατικανό στην αίθουσα των φιλοσόφων αναφέρεται η σημαντικότατη ρήση του Βία "πλείστοι {άνθρωποι} κακοί", η οποία φαίνεται χαρακτηρίζει το έργο του. Η προτομή είναι ζωγραφισμένη στην οροφή της αίθουσας, και όχι στην πραγματική μαρμάρινη προτομή.
Αναφορές
- ↑ [0,13] Σοφοὶ δὲ ἐνομίζοντο οἵδε· Θαλῆς, Σόλων, Περίανδρος, Κλεόβουλος, Χείλων, Βίας, Πιττακός.[...] Διογένης Λαέρτιος Βιβλίο Α΄
- ↑ ΒΙΑΣ. Βίας Τευτάμου Πριηνεύς, προκεκριμένος τῶν ἑπτὰ ὑπὸ Σατύρου [...] Διογένης Λαέρτιος Βιβλίο Β΄
- ↑ Χρόνῳ δὲ ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὡς προείρηται, τοῦ τρίποδος εὑρεθέντος ὑπὸ τῶν ἁλιέων, τοῦ χαλκοῦ, ἐπιγραφὴν ἔχοντος « Τῷ σοφῷ », Σάτυρος μέν φησι παρελθεῖν τὰς κόρας - οἱ δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν, ὡς καὶ Φανόδικος - εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν, διηγησαμένας τὰ καθ' ἑαυτάς. Καὶ ἀπεστάλη ὁ τρίπους· καὶ ὁ Βίας ἰδὼν ἔφη τὸν Ἀπόλλω σοφὸν εἶναι, οὐδὲ προσήκατο. Διογένης Λαέρτιος Βιβλίο Β΄
- ↑ Τοῦτον οἱ μὲν πλούσιον, Δοῦρις δὲ πάροικόν φησι γεγονέναι. Φανόδικος δὲ κόρας αἰχμαλώτους λυτρωσάμενον Μεσσηνίας θρέψαι τε ὡς θυγατέρας καὶ προῖκας ἐπιδοῦναι καὶ εἰς τὴν Μεσσήνην ἀποστεῖλαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν Διογένης Λαέρτιος Βιβλίο Β΄