Αγαπη..

Σ’ αυτό το σύμπαν υπάρχουμε -δυστυχώς για μας- υπό το καθεστώς της ανάγκης κι ανάγκη μας είναι η τροφή, το νερό και τ’ οξυγόνο. Η δυστυχία μας καθίσταται εντονότερη από το γεγονός ότι η τυραννία της ανάγκης επεκτείνεται και στις δυο άλλες συνιστώσες μας, την ψυχική και πνευματική. Δηλαδή όχι μόνο το σώμα μας αποτελούμενο από τα γνωστά σωματίδια της κβαντικής φυσικής, αλλά και το πνεύμα μας υπακουει στην ανάγκη της τροφής, με τροφή του τις ιδέες. Η ψυχή από την μεριά της έχει ανάγκη την δική της τροφή, την αγάπη. Όπως για το σώμα μας υπάρχουν τροφές δηλητηριώδεις και θανατηφόρες, έτσι υπάρχουν ιδέες δηλητηριώδεις για το ΕΙΝΑΙ μας. Θανατηφόρος τροφή για το πνεύμα αποτελούν τα πάσης φύσεως δόγματα, οι παγιωμένες ιδέες.(θρησκεια, πολιτικη-κομματα, ομαδες, εθνικοτητα, μορφωση,βιωματα) . Για την ψυχή τα πράγματα είναι λίγο πολυπλοκότερα διότι το φαγητό της έχει ποικιλία μορφών, περίπου όπως του φυσικού σώματος. Η αγάπη σα φαγητο έχει και αυτη ποικιλία αποχρώσεων-γεύσεων. Συνηθίζουμε να την προσφέρουμε ως άρωμα, ως μενού, ως εικόνα, αλλά σπανίως ως ΓΕΥΣΗ. Δηλαδή. Νοιάζομαι, συμπάσχω, ενδιαφερομαι, ακουω το πονο του αλλου,κλπ. Όπως και για το φυσικό μας σώμα ΔΕΝ αρκεί η μυρωδιά ή η εικονα και μόνο του φαγητού για να το θρέψει, έτσι και με την αγάπη. Πρέπει να προφέρεται με τον τρόπο ωστε να νιωθουμε τη γευση ΤΗΣ. Άγαν αφάω Που στην καθημερινή πράξη ισοδυναμεί με ΑΓΓΑΛΙΑ. Πόσο σπάνια πια το κάνουμε, ακόμα και σε κοντινα κι αγαπημένα μας πρόσωπα. Αλλά κι όταν το κάνουμε πόσο λίγο κρατάει! Μερικα δευτερολεπτα. Ναι ξέρω. Δεν έχουμε χρόνο! Κι το οτι δεν εχουμε χρόνο δεν έχουμε πια και ψυχή. Αφού χωρίς τροφή αργοπεθαίνει από ασιτία, καταντώντας ανορεκτικη. Αυτός ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο είναι ικανός ο άνθρωπος να εκφράσει την αγάπη δεν έχει καμία σχέση με τον ορμονικά καθοδηγούμενο τρόπο στα ζώα. Αν και σε κάποιο βαθμό παίζει τον ρόλο του και στον άνθρωπο. Δεν είμαστε απλώς θηλαστικά. Είμαστε; Ικανοποιείται κανείς να είναι; Όχι …επειδή άνθρωπος δεν σημαίνει άνω θρώσκω, που είναι λάθος εντελώς ( το σωστό είναι ανδρός όψις), αλλά επειδή είμαστε η μόνη μορφή ζωής σ’ αυτόν τον πλανήτη που (μάλλον) θέτει το ερώτημα «ποιος είμαι;» και το ερώτημα «ποιος ο λόγος (σύμπαν, δημιουργία);» Τι σόι έλλογο ον θα ήμασταν άλλωστε αν δεν το θέταμε; Και γενικοτερα ειμαστε προικισμενοι στο να θετουμε ερωτηματα και να τα επεξεργαζομαστε λογο της νοησης που διαθετουμε. Αποδειξη του οτι ειμαστε ενα ον πολυτιμο το οποιο γνωριζει την αληθεια και την ουσια . Αληθεια καί ουσιά ενός ανθρώπου ομως αποτελουν τα βΒΙΩΜΑΤΑ του. Οχι οι ιδεες του, οι πεποιθεησεις του, τα πιστευω του οι αποψεις του τα δογματα του οι αντιληψεις το σωμα του κλπ,. Ολα αυτα πλαθονται συμφωνα με τα βιωματα του . Καθοριστηκαν εκ των υστερων. Δεν ειναι τα αναγκαια,ειναι τα ου ΕΓΩ μας Το βιωμα σου δε ξεχνιεται ποτε, σε ακολουθει πιστα μεχρι το θανατο σου. Το βίωμα σου σε αγγίζει υπερβολικά και για πάντα. Σαν παρατηρητής του εαυτού σου παρατηρείς τα πάντα σου, αλλά εστιάζεις και παρατηρείς τα δικα σου βιώματα μονο. Τα δυιλιζεις μεσα απο τα δικα σου βιωματα . Πρέπει επίσης να τα γευθείς. Είναι μελένια ή πικρίζουν? είναι πολύ γλυκά, είναι πικρά . Τι μυρουδιά έχουν? Βασιλικό ή αμμωνία? Πως ακούγονται? ακουγονται ομαρφα , σα μελωδία, Κραυγηηηή, θόρυβος, τι ήχο εκπέμπουν. Αφουγκράσου τα. Άγγιξε τα. Πώς τα νοιώθεις? Λεία? Σαγρέ? Μαλακά σκληρά? Ανάλαφρα, πηδάς να τα πιάσεις ή ασήκωτα σαν αμωνι . ΑΥΤΑ θα σου πουν την αλήθεια για σένα, διότι τα ίδια, ΑΛΗΘΕΙΑ είναι!!! «ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ». ΜΗΝ το προσπερνάτε. Είναι απλα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ! ΠΡΕΠΕΙ ν’ ανασαίνεις. ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ν’ ανασαίνεις! Το εικονιζόμενο θηλαστικό βρίσκεται στο στοιχείο του, όπως κι εμείς στο δικό μας. Η πρώτη-πρώτη ΑΝΑΓΚΗ όταν ερχόμαστε στον κόσμο, σε όποιο στοιχείο κι αν ανήκουμε, είναι η ΑΝΑΠΝΟΗ, η ΑΝΑΣΑ. Και ξέρετε κάτι? Ψύχω σημαίνει ανασαίνω.
Συνεπώς ψυχή σημαίνει ανάσα !!! Αυτή η πρωταρχική ψυχή-ανάσα που επειδή τ’ οξυγόνο της σου καίει ( ζεει ), τους πνεύμονες (η πνοή, πνέω, πνεύμα) σε καθιστά ζωντανό (εκ του ζέω). Δλδ σου δινει ζωη δια της πνοης της ανασας . Αν δεν προσφερθεί εγκαίρως πεθαίνεις. ΑΝΑΓΚΗ είναι τ’ οξυγόνο, που χωρίς αυτό πεθαίνεις! Ανάγκη έχει ΚΑΙ η Ψυχή σου Οπως εχει το σωμα σου το υλικο και το πνευμα σου . Αν δεν της την προσφέρεις, δεν θ’ αργήσει η ώρα που θα ‘σαι νεκροζώντανος ζόμπι. Καλυφθείσης της πρωταρχικής ΠΝΟΗΣ, ποιες οι ανάγκες του ανθρώπου νεογνού του απολύτως φυσικόυ άνθρωπου ? Δυο μόνον. Μια σωματική (υλική). Το Γάλα. Μια συναισθηματική (ψυχική). Η Αγκαλιά. Προσπαθήστε ν’ αγκαλιάσετε κάποιον ΧΩΡΙΣ να τον αγγίξετε. Δεν γίνεται. ΠΡΕΠΕΙ ν’ αγγίξεις. Αγγίζω =Αφάω, κι ένα «άγαν» μπροστά, το βλέπετε που πάει? Ε? Ολοφάνερο δεν είναι? Αρκεί να ‘χεις οφθαλμους να δεις. Γάλα λοιπόν και Αγκαλιά. ΑΝΑΓΚΕΣ. Μια συνειδητοποιημένη μάνα καλύπτει ταυτόχρονα και τις δυο ανάγκες. Φέρτε στο μυαλό σας την εικόνα του νεογνού που βυζαίνει. Αγκαλιά (η ψυχή αγάλλεται), γάλα (το σώμα ευχαριστιέται =καλή κοιλιά =ευ χάρα =ευχαρίστηση). Όλα τ’ άλλα στην πορεία της ζωής του νεογνού είναι απλώς επιθυμίες εγωπαθητικεσ και εγωιστικές! ΠΟΣΟ Ν΄ΑΝΤΕΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΓΑΛΑ? ΠΟΣΟ Ν’ ΑΝΤΕΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΟΞΥΓΟΝΟ? ΑΠ΄ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΓΚΑΛΙΑ ΑΝΤΕΧΕΙ ΠΟΛΥΥΥυυ!,! Αλλά και το πολύ κάποτε τελειώνει. Πεθαίνει η ψυχή ενόσω το σώμα είναι ακόμα ζωντανό! Φιλοι, συναδελφοι, συνεργατες, συγγενεις, γνωστοι, ολοι με αγαπανε . Όπως και ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου με βλέπει ξαφνικά μπροστά του? Παρατάει ό,τι κι αν κάνει, τρέχει κατά πάνω μου και μου προσφέρει μια γερή δόση ΑΓΓΙΓΜΑΤΟΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΥ – ΑΓΚΑΛΙΑΣ! Ταυτοχρόνως βεβαίως να μην ξεχνάμε ότι απ’ ό,τι έχει ο καθείς, απ’ αυτό και μόνο μπορεί να δώσει!!! Κι έτσι για όσο δεν αφυπνιζόμαστε* από τον ύπνο τον βαθύτατο εντός του οποίου διάγουμε τον ΕΓΩ - βίο μας και δεν πράξουμε εγκαίρως συνειδητά και με συναίσθηση το ΘΑΥΜΑ… να ΔΙΝΟΥΜΕ απ’ αυτό που ΔΕΝ έχουμε, απλώς και μόνο επειδή ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΘΕΛΟΥΜΕ να το δώσουμε, πολλοί θα αργοπεθαίνουν από την ακάλυπτη αυτή ΑΝΑΓΚΗ. Και κάποιοι ελάχιστοι μεταξύ αυτών θα γνωρίζουν το ΑΙΤΙΟ που αργοπεθαίνουν! Κι όλοι μαζί, οντασ εγκλωβισμένοι στον φαύλο κύκλο του «απ’ αυτό που έχω, απ’ αυτό μπορώ να δώσω», θα αναπαράγουμε εσαεί την ΑΠΑΝΘΡΩΠΙΑ με αρχηγο το ΕΓΩ μας . ΝΕΚΡΕΣ ΨΥΧΕΣ ΣΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΩΜΑΤΑ! ( ζομπι ) Αυτό που θέλει να μας πει ο Ηράκλειτος είναι ότι άλλο πράγμα η εγρήγορση και άαααλο πράγμα η ΑΦΥΠΝΙΣΗ!!! Στην καθημερινότητα μας (δουλειά, υποχρεώσεις, ψυχαγωγία, σχέσεις κλπ) είμαστε μεν σε εγρήγορση, αλλά ΟΧΙ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΙ !!! Η πλέον ορθή έκφραση είναι: ΥΠΝΟΒΑΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ!!! ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ. Κάθε μάστορας σε κάποιον τομέα, από καρεκλάς και φανοποιός μέχρι γιατρός και αστροναύτης έχει ένα «χαρτί» που πιστοποιεί (=σου ποιεί, φτιάχνει την πίστη) για το «μάστορας». Καλά δεν τα λέω φίλη κάι φιλε ειδικε Ε? Και συ φίλε με το κατάστημα σου να είναι τίγκα στις πιστοποιήσεις. Ειδικά εμείς οι έλληνες πρέπει να το προσέξουμε, διότι δική μας επινόηση το «ό,τι δηλώσεις είσαι». Έχεις ανάγκη κάποιον να σου «κάνει καλά» το κινητό σου και σου παρουσιάζεται μάστορας. Για να νοιώθεις ασφάλεια παραδίνοντας το στα χέρια του, δεν πρέπει να σου πιστοποιήσει τον ισχυρισμό του? Έχεις ανάγκη κάποιον να σου «κάνει καλά» τον υπολογιστή σου? Δεν πρέπει να έχεις μια πιστοποίηση ότι ο υπολογιστής σου είναι σε καλά χέρια? Τώρα μου είναι κι εμένα ολοφάνερο γιατί δεν με πιστεύουν! Όντως, δεν διαθέτω το πιστοποιητικό του Που θα πιστοποιουσε την οποια μαστορια,κι ας τους λέω ότι ξέρω. Έχεις ανάγκη κάποιον να κάνει καλά εσένα τον ίδιο. Έναν ιατρό! Αν δεν δεις την πιστοποίηση του (άδεια ασκήσεως με αριθμό μητρώου) μπορείς να νοιώσεις ασφαλής (ότι δεν σφάλλεις) στα χέρια του??? Όποιος μάστορας δεν μπορεί να σου ποιήσει πίστη για την γνησιότητα του την αυθεντία του, από μόνος σου γιατί να πιστέψεις? Σου συστήνεται ο/η «Αγάπη» Μέχρι τότε μας μένει μονάχα ένα πράγμα να κάνουμε. Να αφυπνιστούμε και να πάψουμε να λέμε «σ’ αγαπώ» κάθε φορά που εννοούμε (=έχουμε στο μυαλό μας) ενδιαφέρομαι, συμπαθώ, νοιάζομαι, ερωτεύομαι κλπ «η αγάπη είναι αυτό, το άλλο, το δείνα, το δείξε το μπήξε), που θα ψαρέψετε στον ωκεανό του WWW. Η ΑΓΑΠΗ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΑΦΕΣ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΑΚΛΟΝΗΤΟ ΕΓΚΥΡΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ !!! ΑΝΑΓΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΦΥΛΟ, ΦΥΛΗ, ΧΡΩΜΑ, ΗΛΙΚΙΑ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΤΟΠΟ, ΠΛΟΥΤΟ, ΤΑΞΗ, ΕΥΦΥΙΑ, ΠΡΟΣΟΝΤΑ, ΥΓΕΙΑ Ή ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΗΣ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ! Χε! ΓΙΑ ΟΟΟΟΟΛΟΥΣ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ! Εξωθούμαστε αλλήλοις σ’ αυτόν! Ο,ΠΟΙΟΣ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΛΩΝΕΙ ΡΗΤΩΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΕΣΑΣ ΤΟΝ ΙΔΙΟ, Ο ΔΗΛΩΝ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ. Οπως ειπαμε λιγακι παραπανω . ΝΑ ΠΡΟΣΚΟΜΙΖΕΙ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ !!! Με τις πραξεις δλδ τη γευση . ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ «Ο,ΤΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΙΣΑΙ». ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ ΝΑ Μ Η Ν ΑΓΑΠΑΣ. ΑΝ ΟΜΩΣ ΛΕΣ… ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ! ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ! ΕΙΤΕ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΛΕΣ Σ’ ΑΓΑΠΩ. ΕΙΤΕ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΛΕΩ Σ’ ΑΓΑΠΩ. Έχω ακούσει ΤΑ παράλογα περί «αγάπη είναι…», όπως αγάπη είναι να μου πλύνεις τα πιάτα, να μου ξύσεις την πλάτη κλπ. Λενε καποιοι, πιστεύω ότι η αγάπη είναι κάτι το μεγαλειώδες. κλπ. ΟMΩΣ ΝΗΣΤΙΚΟ ΑΡΚΟΥΔΙ ΔΕΝ ΧOΡΕΥΕΙ…. Αλλά το νηστικό αρκούδι ας τ’ αφήσουμε για παρακάτω, αφού ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα πρώτα. Συγκρατείστε το «μεγαλειώδες», θα χρειαστεί παρακάτω. Μιλάμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ, αλλά ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ . Είναι μέγιστο προνόμιο να κατανοείς την ελληνική. Καμία σχέση με ψωροϋπερηφάνιες. Για ΠΡΟΝΟΜΙΟ μίλησα. Προνόμιο οποιουδήποτε ανθρώπου σ’ αυτόν τον πλανήτη. Πάμε λοιπόν … στ’ αγγλικά. «Hug is the credential of love». Ενώ κάθε λέξη είναι γνωστή, η πρόταση ως σύνολο ΔΕΝ αυτοεξηγείται. Διότι το «love» και το «touch too much» στον αγγλοσαξονικό νου δεν σχετίζονται. Πάμε στα ελληνικά. «Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» σου ποιει πιστη για την αγαπη μεσω της πραξης της αγκαλιας, σε ταιζει με την αγκαλια για να καλυψει την αναγκη της ψυχης για αγαπη. Η πρόταση αυτοεξηγείται μόνη της. «Αυτό το τις που σε αγαλλιεί, είναι που σε κάνει να πιστεύεις την υπερβολική αφή». ( που τέτοια αφή, ΕΙΝΑΙ η αγκαλιά). Όταν ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙΣ αυτόν που ΑΓΑΠΑΣ, τον σφίγγεις πάνω σου και δεν αφήνεις σπιθαμή από το σώμα σου ανέγγιχτο από το σώμα του άλλου. Το ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ, αντιθετα με την κατανοηση τις αντιστοιχις εκφρασης στην αγγλικη touch too much. Αναλυστε το και θα καταλαβετε τη διαφορα αναμεσα στις δυο γλωσες . Το όλο θέμα Αγάπη-Αγκαλιά έχει πολύ σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις και είναι ικανό να εξηγήσει την κατάντια του ανθρώπου ως μονάδα και ως σύνολο εδώ και χιλιααααάδες χρόνια. Να εξηγήσει το ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ. Να εξηγήσει την ύπαρξη του «ΕΓΩ» και την απίστευτη κτητικότητα του. Το οτι ειναι βιδωμενος ο καθενας εξετιας του ΕΓΩ ΤΟΥ καθότι αντιλαμβάνεται τα πάντα να περιστρέφονται γύρω απ’ αυτό. Και χωρίς κανένα σημείο αναφοράς έξω από το «ΕΓΩ», γύρω από το οποίο αυτό να κινείται, ώστε να καθίσταται ζωντανό (το «ΕΓΩ»). Διότι ποια η προφανής διαφορά ζώσας και νεκρής ύλης??? Δυο άνθρωποι δίπλα-δίπλα, ένα πτώμα κι ένας κοιμώμενος. Και αυτό πρέπει να το πω??? Εε όχι! Δεν σας λέω! Ξαπλώστε πλάι σ’ ένα πτώμα και συγκρίνετε μόνοι σας. ΑΓΑΠΗ όχι μόνο ΔΕΝ είναι μια αφηρημένη ιδέα-επινόηση, ΔΕΝ είναι γενικώς άααλλο ένα συναίσθημα, ΔΕΝ είναι ψυχική κατάσταση. Η Αγάπη ΕΙΝΑΙ αυτό που ονοματίζει η λέξη. Το ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ. Σε μια Αγκαλιά, όπου η ψυχή σου αγάλλεται, είναι ψυχή γεματη υγεια . ΑΓΑΠΗ=ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟ ΑΓΓΙΓΜΑ=ΤΡΟΦΗ Εάν δεν «σπρώξεις» την υλική τροφή στο στόμα σου, απλά υπάρχει εκεί πέρα. Εάν δεν «σπρώξεις» την ψυχική τροφή στην αγκαλιά, απλά υπάρχει εκεί πέρα. Η κοιλότητα του στόματος =είσοδος τροφής σώματος Η κοιλότητα της αγκαλιάς =είσοδος τροφής της ψυχής Κατάλαβε το! Χώνεψε το!! Επιτέλους!!! Η ΑΓΑΠΗ ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΑΙ ΕΙΝΑΙ…. ΠΑΡΟΧΗ ΤΡΟΦΗΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ !!!!